دسته دارویی و موارد مصرف: لنسوپرکس از دسته داروهای مهارکننده اختصاصی پمپ پروتون است. که باعث کاهش ترشح اسید معده می شود. لنسوپرکس در درمان رفلاکس ازوفاژیت و زخم معده و اثنی عشر استفاده می شود.
لنسوپرکس15: کپسول سفید-آبی سایز یک، محتوی 15 میلی گرم لنسوپرازول بصورت پلت انتریک کوتد
لنسوپرکس30: کپسول قرمز_قرمز سایز یک، محتوی 30 میلی گرم لنسوپرازول بصورت پلت انتریک کوتد
به صورت بلیستر آلومینیوم آلومینیوم 10 عددی و در جعبه30 عددی که توسط شرکت داروسازی سامی ساز تولید و عرضه می شود.
دسته دارویی و موارد مصرف:
لنسوپرکس از دسته داروهای مهارکننده اختصاصی پمپ پروتون است. که باعث کاهش ترشح اسید معده می شود. لنسوپرکس در درمان رفلاکس ازوفاژیت و زخم معده و اثنی عشر استفاده می شود.
راهنمایی های عمومی :
این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری نمایید.
قبل از مصرف این دارو موارد زیر را به اطلاع پزشک یا داروساز برسانید.
-1 وجود هرگونه حساسیت به دارو و مواد تشکیل دهنده
-2 در صورت مصرف سایر داروها
-3 سابقه نارسایی کبدی و کلیوی
مصرف در بارداری و شیر دهی:
بـارداری: مصـرف این دارو در خانــم های بـاردار جـزو گـروه B
می باشد. در مطالعات حيواني اثرات نامطلوب مشاهده نشده است، اما با توجه به اينكه مطالعات انساني كافي صورت نگرفته است، لذا در صورت برتری منافع نسبت به عواقب احتمالی، مصرف شود.
شیردهی: ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست. تصمیم در مورد ادامه / قطع تغذیه با شیر مادر ویا ادامه / قطع درمان با لنسوپرازول باید با در نظر گرفتن فواید شیردهی برای کودک و فواید لنسوپرازول برای مادر و تنها با نظر پزشک متخصص اتخاذ شود.
هشدارها :
• مهار کننده های پمپ ممکن است خطر کلستریدیوم دیفیسیل همراه با اسهال را افزایش دهند.
• این دارو می تواند علائم سرطان معده را بپوشاند.
• لنسوپرازول باید در بیماران با نارسایی متوسط و شدید کبدی با احتیاط مصرف شود.
• بیمارانی که در معرض خطر استئوپروز (پوکی استخوان) هستند، باید مقادیر کافی کلسیم و ویتامین D دریافت کنند.
• به طور كلي مصرف روزانه و طولاني مدت (بيش از 3 سال) آنتي اسيدها ممكن است، جذب ويتامين B12 (سيانوكوبالامين) را مختل كند.
• لنسوپرکس حاوی شکر است، لذا نباید در بیماران با مشکلات گوارشی ارثی ناشی از عدم تحمل فروکتوز، ضعف غلظت گلوکز و گالاکتوز و یا سوکراز-ایزومالتاز استفاده شود.
• لنسوپرکس محتوی لاکتوز است لذا این مورد باید در بیمارانی که همزمان با سندروم روده تحریک پذیر، عدم تحمل به لاکتوز دارند مورد توجه قرار بگیرد.
موارد منع مصرف:
در صورت حساسیت به لنسوپرازول و یا سایر داروهای مهار کننده پمپ و سایر اجزای تشکیل دهنده ی دارو
مقدار و نحوه مصرف:
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعيين مي کند، ولي مقدار مصرف معمول اين دارو به شرح زير مي باشد.
تسکین سوءهاضمه ناشی از اسید معده: 15 تا 30 میلی گرم در روز به مدت 2 تا 4 هفته می باشد.
درمان GERD:
30 میلی گرم در روز به مدت 4 تا 8 هفته توصیه می گردد و پس از آن دوز نگهدارنده 15 تا 30 میلی گرم یک بار در روز بسته به پاسخ بیمار می باشد.
درمان زخم های گوارشی: با دوز 30 میلی گرم در روز به مدت 4 هفته در زخم های اثنی عشر و برای زخم معده 8 هفته مصرف می شود.
پیشگیری و درمان زخم هاي معده ناشي از مصرف دارو هاي ضد التهاب غير استروييدي: به میزان 15 تا 30 میلی گرم در روز برای 4 تا 8 هفته بکار مي رود.
درمان سه دارویی برای هلیکوباکتر پیلوری: دوز لنسوپرکس 30 میلی گرم دو بار در روز به همراه کلاریترومایسین 500 میلی گرم دو بار در روز و آموکسی سیلین 1 گرم دو بار در روز یا مترونیدازول 400 میلی گرم دو بار در روز و مدت دوره درمان یک هفته می باشد. لنسوپرکس ممکن است همراه با آموکسی سیلین و مترونیدازول هم به این منظور به کار رود.
بیماری زولینگر-الیسون: دوز اولیه 60 میلی گرم در روز بوده که بر اساس پاسخ گویی تغییر می کند و گاه به 90 میلی گرم دو بار در روز می رسد.
لنسوپرازول برای کودکان 1 تا 11 سال در درمان کوتاه مدت ازوفاژیت حاد و ریفلاکس معده به مری علامت دار ممکن است تجویز شود. در کودکان کمتر از 30 کیلوگرم روزانه 15 میلی گرم و بیشتر از 30 کیلوگرم روزانه 30 میلی گرم به مدت 12 هفته مصرف می شود. در کودکان بین 12 تا 17 سال، 30 میلی گرم در روز به مدت 8 هفته در درمان ازوفاژیت حاد و روزانه 15 میلی گرم تا 8 هفته در بیماری ریفلاکس علامت دار به کار می رود.
نکات قابل توجه:
• لنسوپرکس را نیم تا یک ساعت قبل از غذا و ترجیحا صبح ناشتا مصرف نمایید.
• مصرف دارو را باید تا کامل شدن دوره‌ی درمان ادامه دهید.
• کپسول را بصورت کامل بلعیده شود و از خرد کردن، جویدن و باز کردن کردن کپسول خودداری شود.
تداخلات دارویی:
• لنسوپرکس ممکن است، فراهم زیستی داروهایی را که وابسته به اسید معده هستند (از جمله کتوکونازول و آتازاناویر) تحت تاثیر قرار دهد، لذا در صورت مصرف همزمان، احتیاط شود.
• مصرف همزمان لنسوپرکس و دیگوکسین ممکن است، منجر به افزایش سطح پلاسمایی دیگوکسین شود. بنابراین در صورت مصرف همزمان باید سطح خونی دیگوکسین کنترل و در صورت نیاز مقدار مصرف دیگوکسین تنظیم شود.
• مصرف همزمان لنسوپرکس با دارو‌هاي ضد انعقاد خوراكي مانند وارفارين باعث افزايش اثر وارفارين مي گردد.
• لنسوپرکس غلظت پلاسمایی تئوفیلین را کاهش می دهد، که ممکن است اثر بالینی مورد انتظار را کاهش دهد.
• مصرف همزماه لنسوپرکس و فلوواکسامین ممکن است باعث افزایش سطح خونی لنسوپرازول تا 4 برابر حد معمول شود، لذا درصورت مصرف همزمان احتیاط شود.
• سوکرالفیت و آنتی اسیدها ممکن است، فراهمی زیستی لنسوپرازول را کاهش دهند. بنابراین لنسوپرازول باید حداقل 1 ساعت پس از مصرف این داروها، مصرف شود.
عوارض جانبی:
شایع ترین عوارض جانبی لنسوپرازول عبارتند از: اسهال، دل درد حالت تهوع، یبوست و سردرد
اگر این عوارض جانبی خفیف باشند، طی چند روز یا چند هفته از بین خواهند رفت. در صورت شدید بودن عوارض یا ماندگاری آن ها، با پزشک خود مشورت نمایید.
عوارض جانبی جدی در صورت مشاهده عوارض جدی، سریع تر به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که علائم خطرناک بوده و یا فکر می کنید که به درمان اورژانسی نیاز دارید، سریعتر به اورژانس مراجعه کنید.
آنژیوادم: صورت، زبان و یا حلق ورم کرده، مشکل در بلع و تنفس، کهیر
واکنشهای حساسیتی شدید از جمله شوک آنافیلاکتیک: علائم ممکن است شامل تب، بثورات پوستی و گاهی کاهش شدید
فشار خون باشد.
واکنش های جدی آلرژیک که علائم آن عبارتند از: خارش، ورم صورت، مشکل در تنفس
التهاب کبدی: ممکن است بصورت زردی در پوست یا چشم دیده شود.
مسمومیت:
در صورت مصرف بیش از حد، بیمار باید تحت نظر باشد. لنسوپرازول با همودیالیز به طور قابل توجهی از بین نمی رود. در صـورت لـزوم تخـلیه معـده، زغـال فـعال و علامت درمانی توصیه
می شود.
ویژگی های فارماکولوژیک:
مکانیزم اثر: لنسوپرازول فعالیت پمپ پروتونی را از طریق متصل شدن به پمپ هیدروژن پتاسیم آدنوزین تری فسفات و جایگزین شدن در سطح ترشحی سلول های پریتال معدی مهار می کند.
فارماکوکینتیک: جذب دارو سریع می باشد. میزان اتصال به پروتئین پلاسما حدود 97 % است. متابولیسم داروی کبدی و از طریق CYP2C19 و CYP3A4 صورت می گیرد. فراهمی زیستی دارو حدود 80 % و نیمه عمر دارو 1/5 ساعت است. حدود 70 % دارو از مدفوع و مابقی از ادرار دفع می شود، حذف دارو از پلاسما در عرض 2 ساعت رخ می دهد در حالیکه اثرات ضد ترشح اسید تا 24 ساعت باقی می ماند.
اجزای تشکیل دهنده:
مانیتول، تالک، کراس کارملوز سدیم، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، لاکتوز، شکر، تیتانیوم دی اکساید، سدیم کربنات، پلی اتیلن گلایکول، نشاسته، متاکریلیک اسید کوپلیمر
شرایط نگهداری :
دارو در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت، درون بسته بندی ارائه شده نگهداری شود.
دارو دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
از مصرف و نگهداری داروی تاریخ گذشته خودداری شود.
آخرین تاریخ بازنگری:
آبان 1398